De Lala toer, Hans was in hart en nieren een motorrijder, hij vond het altijd leuk om mensen enthousiast te maken voor het motorrijden. Hij heeft in de periode dat hij bij ons in de zaak werkte ook veel mensen enthousiast gemaakt voor het gaan rijden op een Goldwing en omdat wij in onze zaak alleen maar Goldwings verkopen was dat natuurlijk heel goed voor de zaak. Het maken en organiseren van toertochten op de motor was natuurlijk helemaal Hans zijn ding. Wij hadden dan ook nog een toertocht van Hans tegoed en belooft is belooft! En dan natuurlijk met brunch, want ook die hadden we nog tegoed… Een paar jaar geleden zouden we namelijk een toertocht over de Veluwe gaan rijden met Hans, met halverwege een brunch. De brunch was geboekt en we hadden er zin in! Maar Hans was zo goed op dreef met zijn toertocht en de Veluwe is natuurlijk zo mooi om te rijden dat we net na sluitingstijd van de brunch bij het restaurant aankwamen, dus die brunch konden we op onze buik schrijven ( in plaat van in onze buik te schuiven). Na het overlijden van Hans was één van de gedachtes: die rit gaat er niet meer komen! Maar nadat we afscheid van Hans hadden genomen nam ik me voor om die rit toch door te laten gaan: met vrienden van Hans en in de omgeving van zijn woonplaats Nijetrijne. En ook die brunch kon geregeld worden en nog wel in het restaurant waar ook het afscheid van Hans gehouden was, hoe kon het beter…alles klopte. De datum was ook snel bedacht; rond zijn verjaardag. Dus is het de eerste zondag in de maand september geworden. Misschien al snel,maar ik had gewoon de behoefte om deze rit te organiseren en ik had geen zin een jaar te wachten.Via hyves en mailcontact konden we de verschillende vriendengroepen van Hans bereiken en gelukkig waren er meerdere die vonden dat er zo’n rit moest plaatsvinden. De LaLa toer werd een feit! De volgorde van de dag was eenvoudig: eerst vanuit Renswoude naar Nijetrijne om Nel op te halen, daarna naar Wolvega voor de brunch, dan het graf van Hans bezoeken, gevolgd door een rit door de omgeving van Nijetrijne en tot slot een kop koffie of thee met gebak in een restaurant vlakbij het huis van Hans en Nel. Om alles alleen te organiseren dat zag ik niet helemaal zitten, maar gelukkig kwam er hulp vanuit Friesland in de persoon van Jan Guichelaar, die ook heel veel betekend heeft in de organisatie rondom het afscheid van Hans. Hij heeft de contacten met VanderValk geregeld en ook de mooie toertocht in de omgeving van Friesland uitgezet. Op de begraafplaats stond ons bij het graf van Hans nog een verassing te wachten.. Wij hadden gerekend op een kaal graf, met hooguit wat planten en het politiebeeld dat Nel heeft geplaatst op het graf, dit omdat de grond nog niet goed genoeg is ingezakt om er al een zwaar gedenkteken op te plaatsen. Maar tot onze verbazing stond er een mooie lijst met een herinneringsplaat aan Hans en een glimlachende Hans die ons verwelkomde. Het weer was op dat moment nog droog, maar juist toen iedereen zich om het graf had verzameld viel er een heerlijke druilige bui op ons neer! Bedankt Hans! Dat je op dat moment even liet merken dat je bij ons was. Na dit bezoekje mooi gereden door de buurt, een stukje Drenthe, Overijssel en Friesland aangedaan! Een mooi gezicht als je in de spiegel keek, want er liep een lang lint van motoren door de groene omgeving. Het eindpunt van de tocht was het bezoek aan het restaurant aan het water in de buurt van het huis van Nel. Hier konden we het eerste exemplaar van het herdenkingsboek van het afscheid bekijken dat juist de vorige dag was opgehaald door Jan. Een mooi einde van een geslaagde dag! Ik had er een heel goed gevoel over. Volgend jaar wordt deze toer zeker vervolgd, dus ben je een vriend of vriendin van Hans noteer in je agenda: eerste zondag van september: LaLa toer. Aan de deelnemers van de rit wil ik nog zeggen: bedankt voor jullie komst! Het gaf een goed gevoel dat er zowel van alle vriendengroepen en van zijn werk mensen aanwezig waren. groeten, Karin de Weerdt

Hans en Biker’s Best Hans is bij ons binnen komen lopen als klant en is eigenlijk nooit meer weggegaan… Van klant werd hij vriend en later kwam hij zelfs bij ons werken op zaterdagen en in vakanties, zodat wij ook eens weg konden gaan met ons gezin op de motor. Hij heeft echt de zaak helpen opbouwen en heeft ons ook veel advies gegeven. We hebben dat echt samen aangepakt in het begin en daarom bleef hij later ook zo betrokken bij de zaak . Toen hij in Friesland ging wonen kon hij niet meer bij ons werken, maar de vriendschap bleef bestaan. Het contact bleef in de vorm van telefoontjes, emails of bezoekjes met collega’s als hij toch in de buurt was. Even een chocootje drinken en zijn collega’s de zaak laten zien. Ook was hij een welkome gast in het clubhuis van onze motorclub de Black Bush ConneXion. Hij was degene die ons hielp zoeken toen we met de motorclub een ander clubhuis zochten. Door de vele connecties die Hans had zijn we in contact gekomen met de eigenaar van het pand waar we nu ons clubhuis hebben. Daar zijn we hem nog altijd dankbaar voor. De club is dan ook vandaag aanwezig om hem te herdenken. Hans was een bijzonder mens, heel betrokken en altijd rustig de tijd nemend om te luisteren , advies te geven of iemand iets uit te leggen . Bij ons in de zaak hadden we bijvoorbeeld wel eens te maken met klanten die na een ongeval onzeker waren geworden op de motor en Hans kon dan als geen ander uitleggen en helpen om de persoon het vertrouwen weer terug te geven zodat hij of zij weer met plezier op de motor kon stappen. Hans was een man met vele bijnamen, zo heet hij bij ons Lala, velen weten niet eens waar deze bijnaam vandaan komt en hoe hij eigenlijk bij zijn voornaam heette. Er is later zelfs een teletubbie naar hem vernoemd, wat natuurlijk ook een twijfelachtige eer is. Al is het knuffelbeergehalte van Hans natuurlijk ook wel erg hoog! Maar ik ken ook de bijnamen: Lopu, Loepie, MacLalan, Poekie Ajam, Lopulangzaam, zo heeft iedere vriendengroep zij eigen bijnaam voor Hans. Wij zullen met een fijn gevoel aan Hans terug denken, hij was een echte vriend, We wensen Nel en de familie alle sterkte toe. Hans we gaan je missen! John en Karin